Shpirtrat më të përvuajtur dhe më fatkeq janë ata që nuk kanë njohuri mbi Islamin. Pikërisht për këtë arsye muslimanët duhet të kenë misionarë aktivë dhe promotorë të fesë, për ta prezantuar fenë e tyre te të gjithë njerëzit në botë.
Islami është çështje e përkryer, andaj ata që ftojnë në të duhet të jenë të edukuar, jashtëzakonisht të ditur dhe të shkathët, ngase vetëm kjo fe e vërtetë dhe e amshuar u mundëson njerëzve të jenë të lumtur.
Shembullin e misionarëve të suksesshëm të fesë Islame, të thirrësve, mund ta shohim te një grup musliman nga Minheni i Gjermanisë, të cilët me një porosi joshëse mediatike, përmes një pllakati grandioz të shkruar mbi të: "Ti nuk e njeh Islamin, nëse dëshiron ta njohësh atëherë na kontakto", kanë tërheqë vërejtjen e shumë qytetarëve që filluan t’i kontaktojnë dhe që shprehën dëshirën që ta njohin Islamin.
Atë vit në Islam kaluan mbi njëqind mijë qytetarë – gjermanë dhe gjermane, dhe u ndërtua xhamia, qendra dhe shkolla për mësimin e Islamit.
Njerëzimi modern është i hutuar dhe i duhet shumë për ta rikthyer qetësinë, paqen dhe sigurinë.
"Me të cilën Allahu i udhëzon në rrugën e shpëtimit ata që synojnë ta arrijnë kënaqësinë e Tij dhe i nxjerr, me dëshirën e Vet, nga errësirat në dritë dhe i orienton në Rrugë të drejtë."[1]
Një njeri i devotshëm ka deklaruar: "Kam pandehur se të gjithë njerëzit e adhurojnë vetëm Allahun."
Ndërsa kjo është ashtu siç thotë Allahu në Kuran:
"E sa pak janë mirënjohës prej robërve të Mi."[2]
"Nëse t’i i bindesh shumicës së atyre që jetojnë në Tokë; ata do të largonin nga rruga e Allahut; ata i ndjekin vetëm supozimet dhe ata deklarojnë vetëm të pavërteta."[3]
"Kurse numri më i madh i njerëzve, sado që ti dëshiron, nuk do të jenë besimtarë."[4]
Një dijetar më kishte thënë se një qytetar i Sudanit gjatë kohës së okupimit britanik kishte ardhur nga shkretëtira në kryeqytetin Kartum dhe e kishte parë një ushtar britanik teksa bënte roje në qendër të qytetit, andaj kishte pyetur: "Kush është ky?"
"Jobesimtar", iu përgjigjën.
"Pse, a ka dikush që nuk e beson Zotin", u habit njeriu i shkretëtirës dhe prej dhembjes e mbajti stomakun dhe filloi te villte nga ajo çka dëgjoi, pastaj u kthye në shkretëtirë.
"Ani ç’kanë, përse nuk duan të besojnë!?"[5]
El-Asmei rrëfen se një arab beduin e kishte dëgjuar duke e recituar ajetin:
"Dhe, pasha Zotim e qiellit dhe të Tokës, kjo është e vërtetë, siç është e vërtetë kur deklaroni!"[6]
Pastaj kishte deklaruar: "Madhëruar qoftë Allahu, i Cili është betuar me Vetveten për këtë fê."
Ky është shembull i përsiatjes së bukur për Allahun e Madhërishëm, Zotin dhe Mbrojtësin tonë.
Pastaj El-Asmei kishte thënë është vërtetuar se i Dërguari i Allahut (paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të) të ketë thënë: “Zoti ynë qesh.”
Pastaj beduini kishte deklaruar: "Kurrë nuk bëhemi pishman nga Zoti ynë që qesh vetëm mirësi."
"Ai dërgon shi kur ata e humbën çdo shpresë dhe e shtrin bekimin e Vet; Ai është mbrojtës i vërtetë dhe i vetmi që meriton falënderim."[7]
"Dhe mos shkaktoni çrregullim në Tokë, pasi që në të është vendosur rregull, ndërsa lutuni Atij me frikë dhe me shpresë; mëshira e Allahu vërtet është afër atyre që kryejnë vepra të mira."[8]
"Ja, ndihma e Allahut vërtet është afër!"[9]
Çdonjëri që lexon biografitë e njerëzve të suksesshëm dhe dëgjon pareshtur mbi përvojat e popujve të ndryshëm do të fitojë shumë të mira. Ja disa prej këtyre:
1. Njeriu nuk mund ta zbukurojë vlerën e tij.
Këtë e ka deklaruar Ebu Ala el-Meari. Domethënia e kësaj fjalie të urtë është që vlerat e vërteta të njeriut janë dituria, edukata, fisnikëria, bindja dhe karakteri i mirë, si dhe jo pamja, pozita e fama e tij.
"Ai u ngrys dhe ia ktheu shpinën ngase iu kishte afruar një i verbër."[10]
"Mos u martoni me politeiste përderisa të bëhen besimtare; s’ka dyshim që robëresha besimtare është më e mirë se sa politeistja, edhe nëse u pëlqen. Mos i martoni besimtaret me politeistë gjersa të mos bëhen besimtarë; me të vërtetë një rob besimtar është më i mirë se një politeist, edhe nëse u pëlqen. Ata ftojnë në Xhehenem, ndërsa Allahu, me vullnetin e Vet, ofron Xhenet dhe falje mëkatesh, si dhe u shpjegon njerëzve argumentet e Tij, që të logjikojnë."[11];
2. Të gjitha përpjekjet e njeriut sikurse mundi, sakrifica dhe puna që zakonisht të sjellin deri te suksesi janë rezultat i ambicieve të tij dhe jo pasojë e famës së tij.
Mos pandeh se fama është hurme të cilën do ta hash me kënaqësi...
"Sikur të kishin dashur të nisen, me siguri do të përgatisnin për këtë atë që nevojitet, por Allahu nuk dëshiroi që të shkojnë, andaj i ndaloi, si dhe u tha: Rrini me ata që mbetën!"[12]
"Dhe luftoni, për hir të Allahut, ashtu siç duhet të luftojë! Ai ju ka zgjedhur dhe nuk u ka caktuar asgjë të vështirë në fê, në fenë e pararendësit tuaj Ibrahimit. Allahu që moti ju ka quajtur muslimanë, edhe në këtë Kuran, që i Dërguari të jetë dëshmitar kundër jush dhe që ju të jeni dëshmitarë kundër njerëzve të tjerë. Prandaj, kryejeni namazin dhe jepni zeqatin edhe mbështetuni te Allahu; Ai është Zoti juaj, edhe atë çfarë Zoti e çfarë Mbrojtësi!"[13];
3. Njeriu me ndihmën e Allahut, vetë e krijon historinë e tij dhe e shkruan biografinë e tij me vepra të mira apo të këqija.
"Me të vërtetë, Ne do t’i ringjallim të vdekurit dhe ne i kemi shënuar ato që i kanë bërë dhe veprat që i kanë lënë pas; krejt kot Ne i kemi numëruar qartë në Libër."[14];
4. Jeta e njeriut është shumë e shkurtër dhe kalon shpejt, prandaj mos e rrëno me mëkate, brenga, shqetësim dhe vuajtje.
"E kemi kaluar një ditë apo vetëm një pjesë të saj, do të përgjigjen; pyeti ata që i kanë numëruar."[15]
"Kurse atyre, atë Ditë kur ta përjetojnë, do t’u duket se e kanë kaluar vetëm një mbrëmje apo vetëm një mëngjes të saj."[16]
Pikëllimi jetën shumë e rëndon,
e vetëm vepra e mirë Zotin e gëzon.