Anu Shirvani ka deklaruar: “Të gjitha fatkeqësitë në këtë botë mund të ndahen në dy kategori: ato që mund t`i largojmë me dinakëri dhe për të cilat më nuk ka ilaç pos durimit."
Një njeri i urtë ka deklaruar: “Kur të eliminohen të gjitha zgjidhjet për një problem, atëherë mbetet vetëm durimi.”
Ai gjithashtu ka deklaruar: “Kush i përmbahet durimit i është garantuar fitorja.”
Tani, ja disa urtësi popullore të cilat bëjnë fjalë për urtësinë:
“Durimi është çelës i çdo suksesi, kush duron sundon, kurse fryt i durimit është fitorja. Dije se mirëqenia do të vijë vetëm pas sprovave të mëdha.”
“Gëzoju jetës ashtu që do të kërkosh vdekjen, jeto ashtu që do të jesh i vetëdijshëm për kalueshmërinë tënde dhe shfrytëzoje mirë mirëqenien në mënyrë që të jesh i përmbajtur në vështirësi.”
Arabët deklarojnë: “Çdo e keqe sjell ndonjë të mirë.”
Komentuesit e kësaj thënie, si Asmeiu dhe Ebu Ubejde, deklarojnë se kjo porosit se ka gjithnjë të keqe më të madhe dhe sprovë më të madhe.
Njerëzit e urtë kanë deklaruar: “Të vërtetën lidhur me diçka e kupton vetëm kur ta humbësh, kurse mikun vetëm në vështirësi dhe në fatkeqësi, gjersa armiku del sheshit në të mira. Sa shumë të këqija ka në mirëqenie dhe në begati, por edhe në mirësi, në skamje dhe në fatkeqësi.”
“Me të vërtetë çdo e keqe sjell një të mirë, kurse çdo dëm të bën dobi.”
Vedatu Sehmi ka deklaruar: “Përmbahu kur dikush të fyen, ngase kritika është më e mirë se sa lavdërimi. Dije se prapa fjalëve të bukura shpesh fshihet helmi.”
"Dhe kur të Dërguarit gati e kishin humbur shpresën duke menduar se do t’i shpallnin gënjeshtarë, u vinte ndihma Jonë; Ne i shpëtonim ata që ne dëshironim, kurse dënimi Ynë nuk do ta anashkalojë popullin jobesimtar!"[1]
"O besimtarë! Kërkoni ndihmë për veten nëpërmjet durimit dhe namazit! Në të vërtetë, Allahu është me të duruarit."[2]
"Thuaj: O robërit e mi që besoni, kini frikë nga Zoti juaj! Ata që në këtë botë kryejnë vepra të mira i pret shpërblimi, kurse toka e Allahut është e gjerë; vetëm ata që janë të durueshëm do të shpërblehen pa hesap."[3]
Disa shkrimtarë e kanë kuptuar mirë se sprovat janë paralajmërim i lumturisë dhe i mirëqenies dhe se Allahu jep shpëtim pikërisht kur njerëzit të humbën çdo shpresë, në mënyrë që t’i shpërblejë për durimin e përmbajtur të vështirësive dhe të mbështetjes tek Ai.
Nuk ka gjë më të bukur se sa shikimi i gëzimit në fytyrat e tyre në çastin kur presin lehtësimin nga vështirësia, kur varen shpresat e tyre në çdo rast nga rastet, duke pritur vetëm një gjë - shpëtimin prej Tij, si dhe kënaqja me përmbysjen e gjendjes, ajo që është një gjendje e madhe dhe ndjenjë e mirë, sepse kjo është e drejta e tyre.
Ndoshta nga pasojat do të arrish të jesh falënderues,
e ndoshta vërtetë trupat do të shërohen nga sëmundjet.
Is`hak Abidi ka deklaruar: “Allahu do t’i sprovojë shpesh njerëzit për t`i shpëtuar nga pësimi, e atëherë kur kjo të ndodhë sprova dhe vështirësia shndërrohet në begatitë më të mëdha për ty.”
Thuhet që kush përmbahet në sprovë dhe fatkeqësi, si dhe është i kënaqur me përcaktimin e Allahut, Ai ia zbulon vlerat dhe dobitë e kësaj sprove.
Krishterët deklarojnë se një i Dërguar ka thënë: “Allahu e edukon njeriun me sprova, dhe kjo edukatë nuk zgjat shumë. Andaj lum ai që bën durim gjatë edukatës dhe është i fortë në sprovë. Ai meriton kurorën e suksesit që Allahu ia premton të afërmve të Tij dhe robërve të bindur.”
Is`hak ka deklaruar: “Mos u zemëro kur të godet ndonjë sprovë dhe largohu mëdyshjeve, ngase rruga drejt suksesit është më e vështirë.”
Një njeri i urtë ka deklaruar: “Kush e pret shpëtimin me durim, do të përjetojë fund të bukur.”